Kalkulator interwałów muzycznych

Omni kalkulator interwałów muzycznych pomoże ci określić interwał między dwiema nutami. Aby znaleźć interwał między dwoma tonami, wybierz spośród dźwięków w dziewięciu oktawach i odkryj prostą oraz złożoną nazwę dla każdej odległości większej niż oktawa. Jeśli chcesz poznać interwał między nutami, kalkulator rozróżni enharmoniczne odpowiedniki (takie jak C# i D♭, które oznaczają ten sam dźwięk), a także poda interwały zmniejszone i zwiększone.

Interwały są jednym z podstawowych pojęć teorii muzyki. Są one cegiełkami składającymi się na różne nuty w skali 🇺🇸 lub tworzącymi konstrukcje akordów 🇺🇸, które z kolei formują melodie i harmonie (możesz nauczyć się podstaw harmonii w naszym kalkulatorze szeregu harmonicznego 🇺🇸). Ich rozumienie i rozpoznawanie jest niezbędne dla muzyków, ponieważ ułatwia granie lub śpiewanie ze słuchu, pisanie melodii, komunikowanie się z innymi muzykami i rozumienie bardziej złożonych idei z zakresu teorii muzyki.

W poniższym tekście znajdziesz tabelę interwałów muzycznych i zestaw instrukcji dotyczących korzystania z kalkulatora interwałów muzycznych. Dowiesz się, jaki jest najmniejszy interwał muzyczny, jak znaleźć typ interwału i jak określić odległość między dwiema nutami, na przykład od F do C.

Interwał muzyczny to odległość między dwiema nutami, którą możemy również opisać jako różnicę wysokości tonu między dwoma dźwiękami.

Innymi słowy, jest to stosunek między częstotliwościami wibracji dla danych nut.

Nuty w teorii muzyki to dźwięki o określonych częstotliwościach. W Polsce (podobnie jak w Niemczech i krajach skandynawskich) dźwięki w skali C-dur (białe klawisze fortepianu) odpowiadają szeregowi zasadniczemu lub diatonicznemu i są następujące:

C, D, E, F, G, A, H

Kraje anglojęzyczne przyjmują bardzo podobny system różniący się tylko jedną literą (zamiast H występuje B), co odpowiada pierwszym siedmiu literom alfabetu łacińskiego:

C, D, E, F, G, A, B

Innym standardowym systemem nazywania tych dźwięków jest solfeż (wł. solfeggio), który wykorzystuje sylaby:

Do, Re, Mi, Fa, Sol, La, Si

Interwały mogą być liczone w półtonach. Półton jest najmniejszą jednostką odległości muzycznej powszechnie używaną w muzyce zachodniej. Jest to odległość między dowolnymi dwoma nutami na sąsiednich klawiszach (na fortepianie) lub progach (na gitarze).

Przyjrzyjmy się klawiaturze fortepianu:

Na białych klawiszach mamy dźwięki C, D, E, F, G, A i H. Możesz zobaczyć, że po H, masz kolejne C, a następnie D, więc kolejność się powtarza.

Jak więc rozróżnić dwa C jeśli jest taka potrzeba? Używamy naukowej notacji — dodajemy liczbę obok litery, mamy więc C1, C2, C3, itd.

Interwał (odległość) między dwoma nutami, np. między C1 i C2 lub F3 i F4, nazywany jest oktawą. Kiedy idziemy o oktawę w górę, podwajamy częstotliwość. Na przykład:

• A4 = 440 Hz
• A5 = 880 Hz
• A6 = 1760 Hz

Podczas gdy liczba półtonów między dwiema nutami jest taka sama w każdej oktawie, np. jest jeden półton między E4 a F4 i E8 a F8, to odległość częstotliwości w hercach między nimi nie jest taka sama. Aby określić odległość w półtonach i w hercach między dwoma danymi nutami, możesz użyć Omni kalkulatora półtonów 🇺🇸.

Omówiliśmy już białe klawisze, ale co z czarnymi?

Do oznaczania dźwięków na czarnych klawiszach używamy krzyżyków ♯ i bemoli ♭, wraz z literami. Krzyżyk podnosi nutę o półton (najmniejszy interwał muzyczny), a bemol obniża ją o półton.

Czarny klawisz pomiędzy C i D może być nazwany C# lub D♭. Nuty o tych dwóch nazwach mają tę samą wysokość, ale to, której nazwy powinieneś użyć, zależy od kontekstu muzycznego.

Jeśli zagramy każdą nutę na pianinie po kolei od lewej do prawej, otrzymamy 12 tonów, które tworzą skalę chromatyczną (znaną też jako dwunastodźwiękową lub dodekafoniczną):

C C#/D♭ D D#/E♭ E F F#/G♭ G G#/A♭ A A#/B H

Warto zauważyć, że zamiast H♭ używamy B!

W tej skali odległość między dwoma sąsiadującymi nutami wynosi jeden półton. E i F oraz H i C to dwie pary białych klawiszy, które nie mają między sobą czarnego klawisza, ponieważ już są oddalone od siebie o półton.

Świetnie, to jest ten ekscytujący moment, w którym nauczysz się nazw interwałów!

Najmniejszym interwałem muzycznym (nie licząc prymy, gdzie obie nuty są takie same, np. C1 i C1) jest sekunda mała. Jest ona równa jednemu półtonowi, więc sekunda mała to na przykład interwał pomiędzy G i A♭.

Jeśli przejdziesz z C do D, to przeskoczysz o cały ton (dwa półtony) w górę, co jest znane jako sekunda wielka. Poniżej możesz zobaczyć nazwy interwałów do oktawy włącznie i odpowiadające im liczby półtonów.

Omni kalkulator interwałów muzycznych podzieliliśmy na dwie części. Pierwsza zajmuje się interwałami między dźwiękami, a druga — nutami jako jednostkami teorii muzyki.

Jaka jest różnica?

Pierwszej z nich powinno się użyć, gdy chcesz poznać interwał między dwoma dźwiękami. Na przykład między klawiszem fortepianu, oznaczonym przez C, a innym oznaczonym przez C♯ lub D♭. Interwał pomiędzy dźwiękami wytwarzanymi przez te dwa klawisze to sekunda mała. Nie używamy tutaj interwałów zwiększonych i zmniejszonych, ponieważ nigdy nie powiesz o prymie zwiększonej, gdy ktoś zaśpiewa ci dwa dźwięki i zapyta, jaki to interwał.

ALE interwał pomiędzy C i C♯ NIE JEST sekundą małą (ale ten pomiędzy C i D♭ jest). Jeśli chcesz znaleźć interwał między nutami na podstawie ich liter lub symboli na pięciolinii, to należy wybrać opcję „między nutami”. Dzięki temu dowiesz się, że interwał pomiędzy C i C# jest prymą zwiększoną. Nuty często pojawiają się w kontekście muzycznym, takim jak skala lub tonacja, gdy zmniejszanie i zwiększanie ma znaczenie.

Jeśli chcesz znaleźć interwał między dwiema nutami (np. na teście z teorii muzyki 😉), pozostaw typ interwału w kalkulatorze jako domyślny i po prostu wybierz nazwy nut. Pamiętaj, że nuta 1 musi być niższa niż nuta 2. Przejdź do „trybu zaawansowanego” (Advanced mode), jeśli chcesz zobaczyć odpowiednią liczbę tonów i półtonów.

Jeśli chcesz znaleźć interwał między dwoma dźwiękami:

1. Zmień „typ interwału” w pierwszym polu.
2. Wybierz nutę i oktawę, którymi oznaczymy pierwszy dźwięk.
3. Wybierz nutę i oktawę, którymi oznaczymy drugi dźwięk.
4. W dolnej części kalkulatora interwałów muzycznych zobaczysz interwał między dwoma dźwiękami. Jeśli chcesz poznać liczbę półtonów i tonów, które składają się na interwał — zaznacz „tryb zaawansowany”.

Uwaga:

• Interwały większe niż oktawa nazywane są „interwałami złożonymi”. Można je traktować jako określoną liczbę oktaw + pozostały interwał.

• Dla interwałów, które mają od 13 do 28 półtonów, zobaczysz zarówno nazwy proste, jak i złożone.

• Interwały z więcej niż 28 półtonami (septdecyma wielka) będą mieć tylko nazwę złożoną, ponieważ bardzo rzadko są znane pod inną nazwą. Na przykład, zobaczysz „dwie oktawy plus kwinta” zamiast „nondecyma”.

Naucz się liczby półtonów we wszystkich prostych interwałach. Następnie policz, ile klawiszy na pianinie (lub progów na gitarze) musisz przejść od nuty 1 do nuty 2.

Przykład: chcesz znać interwał pomiędzy dźwiękami odpowiadającymi klawiszom C i E.

Najpierw policz odległość między klawiszami — są 4 półtony. Następnie zerknij do tabeli interwałów muzycznych i zobacz, że 4 półtony odpowiadają tercji wielkiej.

Alternatywnie, możesz przejść od nuty 1 do nuty 2, nazywając wszystkie interwały, zamiast liczyć półtony.

Interwały składają się z liczby (sekunda, tercja, kwarta) i ich jakości (molowy/mały, durowy/wielki, czysty). Aby sprawdzić interwał między dwoma nutami:

1. Zidentyfikuj liczbę — pomiń znaki chromatyczne (C# staje się C, B staje się H, itd.), a następnie policz kroki tak, jakbyśmy używali skali C-dur. Na przykład, od G# do E, liczysz:

   G (1), A (2), H (3), C (4), D (5), E (6)

   E jest szóstą nutą, więc interwał jest sekstą (szóstym z kolei).

2. Zidentyfikuj jakość interwału, licząc półtony między nutami, nadal ignorując znaki chromatyczne.

   Na przykład, mamy 9 półtonów pomiędzy G i E (sprawdź na klawiaturze), co sprawia, że jest to seksta wielka.

3. Dostosuj dla znaków chromatycznych:

   • Jeśli nuty nie mają znaków chromatycznych lub są one takie same w obu nutach (F# i G#, B i A♭, itd.), interwał z kroku 2 pozostaje taki sam.

   W przeciwnym razie:

   • „♭” obok niższej nuty zwiększa interwał, „♯” go zmniejsza;
   • „♭” obok wyższej nuty zmniejsza interwał, „♯” go zwiększa.

   Teraz, jeśli zmniejszysz interwał o jeden półton:

   • Durowy zmienia się na molowy;
   • Molowy lub idealny zmienia się na zmniejszony;
   • Zmniejszony zmienia się w podwójnie zmniejszony.

   Jeśli zwiększasz interwał o jeden półton:

   • Molowy zmienia się na durowy;

   • Durowy lub idealny zmienia się na zwiększony;

   • Zwiększony zmienia się na podwójnie zwiększony.

   Znajdźmy interwał pomiędzy A# i C:

   1. Liczymy kroki dla nut bez znaków chromatycznych:

   A (1), H (2), C (3) — to jest tercja.
   2. Pomiędzy A i C są 3 półtony — jest to tercja mała.
   3. Musimy zmniejszyć interwał z powodu krzyżyka. Tercja mała staje się tercją zmniejszoną.

• Liczymy od F do C:

  F (1), G (2), A (3), H (4), C (5)

  Skończyliśmy na 5, więc interwał to kwinta. Jest 7 półtonów (sprawdź na klawiaturze), więc jest to kwinta czysta. Nie ma tu znaków chromatycznych, więc pozostaje czysta.

• Liczymy od C do F:

  C (1), D (2), E (3), F (4)

  Kwarta. 5 półtonów — to kwarta czysta.

• C do F#:

  Na początku zignoruj krzyżyk:

  C (1), D (2), E (3), F (4)

  Znamy nazwę — kwarta. Ale musimy przejść o jeden półton wyżej, aby osiągnąć F#. Musimy zwiększyć kwartę czystą, więc interwałem będzie kwarta zwiększona.

• C do A:

  C (1), D (2), E (3), F (4), G (5), A (6)

  To jest seksta. 9 półtonów czyni ją sekstą wielką.

• C do A♭:

  Na początku ignorujemy bemol i liczymy:

  C (1), D (2), E (3), F (4), G (5), A (6)

  To seksta. Pomiędzy C i A jest 9 półtonów, więc jest to seksta wielka. Obok wyższej nuty znajduje się bemol, więc musimy zmniejszyć interwał o jeden półton. Dlatego będzie to seksta mała.

• Teraz coś trudnego: F# do B:

1. Liczymy kroki dla nut bez znaków chromatycznych:

   F (1), G (2), A (3), H (4)

   To jest kwarta.

2. 6 półtonów pomiędzy F i H wskazuje, że jest to tryton. Tryton, w zależności od kontekstu, nazywany jest kwartą zwiększoną lub kwintą zmniejszoną. Wiemy z kroku 1, że musi to być kwarta, więc mamy kwartę zwiększoną.

3. # obok dolnej nuty oznacza, że musimy zmniejszyć interwał o jeden półton. Staje się ona kwartą czystą. ♭ obok wyższej nuty oznacza, że musimy zmniejszyć go jeszcze raz. Czysta zmienia się w zmniejszoną, więc otrzymujemy kwartę zmniejszoną.

Możesz ćwiczyć w ten sposób z dowolnymi nutami i sprawdzić za pomocą Omni kalkulatora interwałów muzycznych, czy wyznaczony interwał jest prawidłowy.

Tryton (znany również jako kwarta zwiększona i kwinta zmniejszona) w izolacji brzmi dysonansowo i ten dysonans sprawił, że ludzie kojarzyli go z diabłem. Jednak tryton pojawia się w wielu akordach, takich jak dominanta septymowa, ale jest ukryty wśród innych nut i interwałów.

Oto jak możesz określić interwał dwóch nut:

1. Pomiń znaki chromatyczne i policz kroki skali C-dur między nimi (np. E do B staje się E do H i wynosi pięć nut).
2. Zidentyfikuj interwał (np. kwintę czystą).
3. Dostosuj dla znaków chromatycznych (np. B ma bemol, więc interwał staje się kwintą zmniejszoną).
4. Voila! Masz interwał między dwoma nutami!

Najmniejszą odległością między dwiema nutami w muzyce tonalnej jest półton, który odpowiada interwałowi sekundy małej. Muzyka tonalna jest muzyką, do której wszyscy jesteśmy przyzwyczajeni i jest systemem muzycznym, w którym interwały są najlepiej zdefiniowane.